وسایل تهیه کیک را همراه با دستورالعمل پخت آن به کلاس میآوریم. ولی مواد دیگری را هم که ارتباطی به آماده کردن کیک ندارند با خود میبریم یا مثلاً میزان ریختن مواد کیک را کم یا زیاد میکنیم. یا مواد بی ربط مثل فلفل، زردچوبه، رب گوجه را نشان میدهیم، به نحوی که دانشآموزان نگران خراب شدن کیک شوند و مداخله کنند و بگویند این اشتباه هست. سپس میگوییم: «چرا؟ به نظر من کمی هم فلفل و … بزنیم خوب است. چون من اینها را دوست دارم!» آنها شدیدا واکنش نشان داده و میگویند نباید این کار را انجام دهید، چون در دستورالعمل آن نیامده است. سپس با پرسش و پاسخ آنها را به چالش میکشانیم که پس چرا بعضی آدمها هر کاری دلشان خواست و خدا نگفته است میکنند و به دستورالعمل زندگی خود، یعنی قرآن که کتاب هدایت است عمل نمیکنند؟
سپس با مشارکت دانشآموزان کیک شیرین بینه را میپزیم تا خاطره چالش دلیل و شیرینی آن در ذهنشان بماند و با آنها این شعار را تکرار میکنیم: «هر کاری که حکم خداست، حسابش از بقیه جداست.» این فعالیت را میتوانیم به روش فعالیت طنز نیز انجام دهیم. به این نحو که دو قناد آماده پخت کیک با تعداد زیادی وسایل هستند. یکی از آنها طبق دستور پخت کیک عمل می¬کند و دیگری بدون توجه به دستور کیک با مواد اضافی مانند زردچوبه، فلفل و … کیک را میپزد. در پایان پخت کیک دانشآموزان از هر دو کیک میخورند و نظر میدهند.