مربی در نقش دانش‌آموز سر به هوا و بازیگوشی به نام «شوتی»، در موقعیت‌های مختلف، دست به تصمیمات اشتباهی می‌زند. بچه‌ها باید دلیل اشتباه بودن تصمیمات او را بگویند. شوتی زیر بار نمی‌رود و با عنوان کردن دلایل اشتباه خود، شور و هیجانی را در کلاس به راه می‌اندازد. بهتر است نمایش طنزآمیز باشد و بچه‌ها سعی کنند با آوردن دلایل صحیح، برای قانع کردن شوتی تلاش کنند. دلایلی که شوتی برای یک کار می‌آورد منطقی نیست؛ مثلا «چون دوست دارم». به عنوان نمونه یک روز یک پاک‌کن زیبا روی زمین پیدا می‌کند و می‌گوید :«چه پاک‌کن زیبایی! خوب است برش دارم برای خودم بشود!» بچه‌ها به این‌کار او اعتراض می‌کنند و دلیل اشتباه بودن این‌کار را به نوبت می‌گویند. ولی دلیل شوتی این است که چون خودم پیدایش کردم، پس مال من است! بچه‌ها باید با دلایل متنوعی او را قانع کنند که دست از کار اشتباه خود بردارد.
موقعیت‌های زیادی می‌توان در قالب این نمایش به تصویر کشید و دلایل صحیح را به بچه‌ها آموزش داد. به عنوان مثال شوتی نمی‌خواهد به مدرسه برود به این دلیل که بیدار شدن صبح زود برایش سخت است! بچه‌ها باید دلایل رفتن به مدرسه را برایش بگویند.
یا در موقعیت دیگری شوتی بدون مسواک زدن می‌رود که بخوابد؛ بچه‌ها باید دلایل مسواک زدن دندان‌ها را برایش بازگو کنند. یا این‌که شوتی نمی‌خواهد کاری را که مادرش درخواست کرده انجام دهد، بچه‌ها می‌گویند به این دلیل که مادرت گفته است باید این‌کار را انجام بدهی.
