معما

– گل باقالی، تاجش به سر، اذان میگه وقت سحر: خروس

– آن چیست که مادرش پر دارد، خودش پر ندارد: تخم مرغ

– شهری که دورش سبز، میانش سرخ و مردمش سیاه: هندوانه

– سفید است و برف نیست، ریشه دارد درخت نیست: دندان

– شش برادر در یک قبا: باقالی.

– پایین سنگ بالا سنگ! بالا دو لوله تنگ! بالا دو شمع روشن! بالا کمان رستم! بالا تخت سلیمان! بالا جنگل مولا: چهره انسان.

– هر صدایی در آن جا می‌گیرد: گوش.

– این طرفش سنگنچین، آن طرفش سنگ چین، وسطش چرخ و فلک: دهان.

– نه دست داره، نه پا داره، از همه جا خبر داره: باد.

– چهار پا دارد اما گاو نیست، تخم می‌گذارد اما مرغ نیست: لاک‌پشت.

– خط و خالش گولت نزنه، بجنبی نیشت می‌زنه: مار.

– آن چیست که تا تر و تازه است صدایش در نمی‌آید؛ همین که خشک شد صدایش در می‌آید: برگ.

– صندوقچه‌ای پراز لؤلؤ و مرجان، لابه‌لایش طلاکاری، دانه‌هایش مثل مروارید: انار.

– این چیه که سیاه و مو نداره، چشم داره ابرو نداره، خون خورده و جون نداره، تنش استخون نداره: زالو.

– دو برادرند که زیر یک سقف زندگی می‌کنند و همدیگر را نمی‌بینند: چشم‌ها.

آن چیست که کوتاهش می‌کنند تا بلند شود: تاک انگور.

– تا کوچک است چهار پا است، بزرگ که شد دوپا ‌است، بزرگ‌تر که شد سه پا است: انسان.

– تنش مثل سنگ است، اما سنگ نیست. سرش مثل مار است، اما مار نیست. تخم می‌گذارد، اما مرغ نیست: لاک‌پشت.

– اولم آخر پلنگه، که زیبا وقت جنگه، دومم آخر شیره، که بر جنگل امیره، سومم میان ببره، چو طوفان و چو ابره،

آخرم آخر گریه است، عاقبت مایه خنده است: گربه.

– اگر یک حرف را  برداری از دنباله کوه، گذاری بر سر دنباله رود، کنی بار دگر این کار تکرار، بسازی مرغکی زیبا، خبر می‌آورد این مرغ دانا: هدهد.

– من می‌روم اما او می‌ماند؟ جای پا.

– کدام ۵ برادر هستند که سر هیچ کدامشان مو ندارد؟ انگشتان دست.

– چیست که وزن ندارد اما سنگین است؛ از سرب سنگین‌تر و از شکر شیرین‌تر؟ خواب.

– آن چیست که بزاز نیست اما پارچه دارد، پنبه‌زن نیست اما پنبه دارد، نجار نیست اما چوب دارد: سنجد.