این بازی در فضایی بزرگ و ترجیحا در نمازخانه انجام میشود. ابتدا به تعداد نیمی از اعضای کلاس تکههای کاغذ رنگی کوچک آماده میکنیم. روی هرکدام از کاغذها جملهای در مورد معرفی یک نیازمند اما بدون اشاره مستقیم به نیازش مینویسیم؛ برای مثال: من یک پرنده زخمی هستم، من یک پیرمرد ایستاده در اتوبوس هستم، من پدری خسته از کار هستم، من خواهر کوچکترم که حوصلهام سر رفته، من مادر هستم و وسایل زیادی در دستم دارم، من همکلاسیات هستم که پایم شکسته است، من یک نابینا در خیابان هستم، من یک مادر در صف نانوائی هستم که بچه کوچکم در حال گریه کردن است و… . دانشآموزان را به دو گروه مساوی تقسیم میکنیم. اعضای گروهها دست یکدیگر را گرفته و به صورت دو دایره متحد المرکز میایستند. طوریکه اعضای دو گروه روبه روی یکدیگر باشند و بتوانند یکدیگر را ببینند. به هرکدام از اعضای گروهی که دایره داخلی را تشکیل دادهاند (گروه یک) یک کاغذ میدهیم. با اعلام شروع بازی دایرهها باید به خلاف جهت یکدیگر شروع به چرخش کنند و هنگام چرخیدن سوره را قرائت کنند. زمانی که کلمه ماعون را اعلام میکنیم هرکس باید سر جای خود بایستد. هرکدام از اعضای گروه یک، به فرد مقابلشان از گروه دو نقش خود را میگوید؛ یعنی جمله روی کاغذ را میخواند. اعضای گروه دو فرصت دارند در حالی که هفت بار کلمه ماعون را تکرار میکنیم به صورت نمایشی نیاز فرد مقابلشان را برطرف کنند. پس از پایان مهلت، دوباره دو گروه شروع به چرخش میکنند و بازی ادامه پیدا میکند. در ادامه میتوانیم جای دو گروه را عوض کنیم.