شعر تقدیر من

به نام خدا

می رسد از راه ماه بندگی

با نزول آیه های روشنت

بر سر این سفره مهمان می شوم

تا رسد دستان من بر دامنت

 

گفته ای این ماه بهتر باشد از

یک هزار از ماه های دیگرت

گفته ای آینده روشن می شود

در شب تقدیر با چشم ترت

 

آه می خواهم که در شب های قدر

دست قلبم را حسابی رو کنم

تا شود تقدیر با اشکم شبی

راه مهدی تو را جارو کنم.

نویسنده: ندبه محمدی