این بازی را در فضای نمازخانه برگزار میکنیم. ابتدا به هر دانشآموز یک بادکنک میدهیم. اجازه میدهیم هرکدام به تنهائی چند دقیقهای با بادکنکهایشان بازی کنند. بعد از اینکه از بازی به این روش خسته شدند، از آنها میپرسیم آیا میتوانند قوانینی برای جذابتر شدن بازی تعیین کنند؟ پس از اینکه ایدههایشان را مطرح کردند از آنها بخواهیم بر روی بادکنکشان با ماژیک دو چشم و لب خندان بکشند. سپس به هر دانشآموز یک تسبیح داده و از آنها بخواهیم آن را روی بادکنکشان بگذارند. با شادی خبر خوشی را میدهیم و آن اینکه با کمک چند قانون ساده، یک بازی شاد خواهیم داشت. اولین قانون اینکه باید بادکنک را در دستانشان که به حالت قنوت گرفتهاند، بگذارند و از یک طرف نمازخانه به طرف دیگر بدوند؛ قانون دوم اینکه هنگام دویدن، بادکنک و تسبیح روی آن نباید به زمین بیفتد. دانشآموزان میتوانند در حین رفتن، صلوات یا ذکرهای ساده و کوتاه قنوت را بگویند یا سوره ماعون را قرائت کنند.