یک گل آفتابگردان زیبا و بزرگ با مرکزی از جنس یونولیت درست می‌کنیم. علاوه بر آن همراه خود یک ظرف زیبا حاوی تخمه آفتابگردان سرکلاس می‌آوریم. هرکدام از دانش‌آموزان یک یا چند تخمه برداشته و به نوبت به صورت لِی‌لِی و یا با سرعت به سمت گل می‌روند. آنها باید با فروکردن هر تخمه در یونولیت یکی از صفات خوب خودشان را نام ببرند. برای مثال: «من از اذیت شدن دیگران ناراحت می‌شوم و…» گل باید انقدر بزرگ باشد که فضای کافی برای تخمه‌های همه بچه‌ها وجود داشته باشد. در پایان می‌گوئیم: «شما همه مثل گل آفتابگردان هستید. همانطور که گل آفتابگردان همیشه رو به آفتاب است، ما هم همیشه به پیامبر نگاه می‌کنیم. پیامبری که همه خوبی‌ها را یک جا دارد. هرچه بیشتر خوبی‌هایمان را نشان بدهیم، بیشتر شبیه پیامبر می‌شویم.» سپس خدا را به خاطر خوبی‌ها و صفات زیبایی که داریم، شکر می‌کنیم؛ نمونه ابراز دعایی برای این فعالیت می‌تواند جملاتی مانند «خدایا وجود ما پر از خوبی‌هایی است که تو در ما گذاشته‌ای، همان خوبی‌هایی که در پیامبر هم گذاشتی. از تو سپاسگزاریم؛ ما را یاری کن تا شبیه پیامبر، همه خوبی‌هایمان را نشان دهیم تا هرروز به او شبیه‌تر شویم.» باشد. پس از دعا و شکرگزاری، باقیمانده تخمه‌ها را بین بچه‌ها پخش کنیم.
