بچه‌ها را به نمازخانه مدرسه می‌بریم و آنها را به گروه‌های دو نفره تقسیم می‌کنیم. سپس مسیری را که در بین آن موانعی قرار دادیم طراحی می‌کنیم. یک گروه را صدا می‌کنیم. چشمان یکی از دانش‌آموزان را می‌بندیم و نفر دوم گروه را به عنوان هدایتگر او در نظر می‌گیریم. از ابتدای بازی زمان را می‌گیریم. بازی در مرحله اول به این شکل است که هدایتگر در این مرحله دست طرف مقابل خود را که چشمانش بسته است می‌گیرد و از موانع رد می‌کند و به مقصد می‌رساند و مجدد به ابتدای مسیر برمی‌گردند. در مرحله دوم با گفتار خود، او را هدایت می‌کند؛ مثلاً به چپ حرکت کن، مستقیم بیا و به راست حرکت کن و… ؛ تا زمانی که او را تا رسیدن به مقصد هدایت کند. پس از انجام مرحله دوم نفر اول سر جای خود برمی‌گردد. در مرحله سوم بازی، هدایت گر با تکان دادن زنگوله ای که در اختیارشان قرار دادیم، همگروهی‌اش را هدایت می‌کند تا موانع را بگذراند. در پایان این مرحله، مسابقه تمام شده کرنومتر را نگاه می‌کنیم آنگاه عدد آن را یادداشت می‌نماییم. حال نوبت به گروه دوم می‌رسد. این روند ادامه می‌یابد تا تمام گروه‌ها این بازی را انجام دهند. در نهایت گروهی که در مدت زمان کمتری این بازی را انجام داده باشند گروه برنده خواهد بود. دانش‌آموزان با این بازی توانایی‌های حرکتی و فکری‌شان افزایش می‌یابد.
