به تعداد بیش از 3 برابر اعضای کلاس، هدیه کوچک و یکسانی به صورت پنهانی همراه خود می‌آوریم. برای مثال شکلات یا وسائل تزئینی کوچک و… . یک داستان از رفتار زیبای حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌واله با کودکان تعریف می‌کنیم.[1] سپس ظرف هدایا را به دانش‌آموزان نشان می‌دهیم. از آنها می‌پرسیم با توجه به این‌که تعداد این هدایا از اعضای کلاس خیلی بیشتر است، با آنها چه‌کاری می‌شود کرد؟ کاری که شبیه به کارهای رسول خدا باعث خوشحال کردن بچه‌های کوچک‌تر شود؟ با پرسش و پاسخ دانش‌آموزان را به این نتیجه می‌رسانیم که آنها را بین بچه‌های پایه‌های پایین‌تر مدرسه پخش کنند. سپس یک یا چند سوال پیوسته راجع به ماجرای داستان از بچه‌ها می‌پرسیم و یا می‌خواهیم یک نفر داستان را دوباره تعریف کند. به کسی که پاسخ صحیح داده یا داستان را تعریف کرده است، ظرف هدایا را می‌دهیم تا آنها را بین اعضای کلاس تقسیم کند، به طوری که هرکس بیش از یک هدیه داشته باشد. آنها اجازه دارند در زنگ تفریح هدایا را شخصا به چند نفر از دانش‌آموزان پایه‌های اول و دوم هدیه بدهند. لازم است هنگام این کار بدانند که سوره کوثر به آنها یاد داده هرچه صفات زیباتری از خود نشان بدهند بیشتر شبیه پیامبر می‌شوند.
[1] می‌توانیم از داستان «پیامبر مهربان» که در بخش داستان و نمایش همین فصل، در صفحه فلان آمده، استفاده نماییم.
