به تعداد دانش‌آموزان دسته‌های شش تائی از کاغذهای کوچک تا شده آماده می‌کنیم. روی سه تا از کاغذها (که ترجیحا با رنگ قرمز علامت گذاری شده‌اند) عناوینی از دستوراتی که هرگز نباید انجام داد می‌نویسیم. دستوراتی مانند بی‌اجازه از کلاس خارج شو، یک تکه میوه خاکی بخور، روی زمین کثیف دراز بکش و… . روی سه کاغذ دیگر (که ترجیحا با رنگ سبز علامت‌گذاری شده‌اند) عناوینی از دستورات دوست‌داشتنی همراه با انجام یک ذکر می‌نویسیم. برای مثال: یک لیوان شربت بخور و بلند بگو یا حسین(ع)، چند تکه میوه بخور و بلند بگو الحمدالله، درحالی‌که با یک نفس نه می‌گوئی یک بادکنک را بترکان. البته حتما قبل از شروع کلاس وسایل مورد نیاز را برای انتخاب‌های خوب، به تعداد همه بچه‌ها آماده می‌کنیم. به هرکدام از دانش‌آموزان یک دسته کاغذ می‌دهیم. آغاز بازی را اعلام کرده و از بچه‌ها می‌خواهیم گزینه‌هایی را که نمی‌خواهند انجام دهند، در دست چپ، و یکی از گزینه‌هایی را که می‌خواهند انجام دهند، در دست راست بگیرند. زمانی که اکثر دانش‌آموزان انتخابشان را انجام دادند، پایان بازی را اعلام می‌کنیم.
بهتر است این فعالیت با کمک دو مربی انجام شود. به ترتیب سر میز بچه‌ها می‌رویم؛ آنها را به محل انجام دستور دوست‌داشتنیشان راهنمائی می‌کنیم. دستورات دوست داشتنی به واسطه شاد بودنشان باعث تغییر فضای کلاس می‌شود. درصورتی که که گزینه انتخابی دانش‌آموزی علامت قرمز داشت، یعنی در هنگام انتخاب دقت کافی نداشته و می‌تواند دوباره کاغذهایش را بررسی کند.
امکان انجام این فعالیت با کلاس چهارمی‌ها نیز وجود دارد. لازم است در این پایه دستورات پیچیده‌تر و متناسب با سن دانش‌آموزان در کاغذها نوشته شود.
