از دانش‌آموزان می‌خواهیم روی کاغذ یا مقوا پنج قلب در اندازه‌های کوچک به بزرگ کشیده و ببُرند. به طوری‌که کوچک‌ترین قلب حداقل اندازه کف دستشان باشد. از بچه‌ها می‌خواهیم روی کوچک‌ترین قلب، فهرستی از «نه»هایی را که لازم بوده در سن زیر هفت سال بگویند، بنویسند. مثلا نه به استفاده از چاقو و… . قلب بعدی مربوط به فهرست «نه»های سن هفت سالگی است. مواردی مانند نه به مدرسه نرفتن و… . به همین ترتیب سایر قلب‌ها هرچه بزرگ‌تر می‌شوند، «نه»های مربوط به سنین بالاتر را در بر می‌گیرند.
خوب است دانش‌آموزان را برای تکمیل فهرستشان راهنمائی کنیم و یا اجازه همفکری را به آنها بدهیم. نوشتن این فهرست باعث می‌شود مجموعه‌ای از «نه»هائی که برای خوب زندگی کردن در طول این سال‌ها لازم بوده رعایت شود، جلوی چشم هریک از دانش‌آموزان قرار گیرد. «نه»هایی که خودشان تجربه کرده‌اند و به اهمیت آنها آگاه هستند. در پایان خوب است قلب‌ها را از کوچک به بزرگ روی هم متصل کنیم تا به شکل یک دفترچه در بیاید.
