با تشبیه‌های متعدد و متنوع بچه‌ها به ائمه و یارانشان، می‌توانیم باور خوب و پاک بودن را در آن‌ها تقویت کنیم. خوب است گاهی اوقات، هنگامی که دانش‌آموزان را به صف می‌کنیم، ترتیب ایستادنشان را با نام ائمه اطهار علیهم‌السلام مشخص کنیم. یعنی نفر اول به نام حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌واله، نفر دوم به نام امیرالمؤمنین علیه‌السلام و… ؛ و نفرات پانزدهم به بعد به نام یاران معروف ائمه مشخص شوند. از این روش برای مشخص کردن محل ایستادن دانش‌آموزان هنگام اجرای برنامه‌های دسته‌جمعی مانند سرود هم می‌توان استفاده کرد.
می‌توانیم یک صفت از صفات آن معصوم را که در آن دانش‌آموز دیده‌ایم، به او بگوییم؛ مثلا اگر دانش‌آموزی شجاع بود، این ویژگی او را به امام علی علیه‌السلام نسبت دهیم؛ یا اگر در کودکی، جود و بخشندگی ولو به یک مرتبه دیدیم، او را به امام جواد علیه‌السلام متصل و شبیه نماییم. بدین ترتیب دانش‌آموزان هم با آن معصوم انس و ارتباط بیشتری می‌گیرند و هم آن صفت در ذهن و رفتارشان تثبیت می‌گردد.
