به نام خدا
او که با صدای رود می‌دهد نوید آب
او که آفریده است ابر و ماه و آفتاب
او که روی شاخه‌ها میوه را گذاشته
فرصت جوانه را دانه دانه کاشته
او رسانده روزیِ کرمِ زیرِ سنگ را
او به غنچه داده است صورتی قشنگ را
نقش‌های مختلف در جهان کشیده او
رام زندگی ماست هرچه آفریده او
راز گفتن تو را بی‌گمان شنیده است
لحظه لحظه تو را عاشقانه دیده است
پس وجود تو پر از ارزش و کرامت است
آفرینش جهان از سرِ محبّت است
افتخار کن به خود گوش کن به صوت حق
شادمانه پیش رو آیه آیه با «علق»
شاعر: ندبه محمدی
