به نام خدا
باغبان با مهربانی یک نهال می‌نشاند در دل این خاک سخت
چند سالی منتظر می‌ماند او تا نهال کوچکش گردد درخت
دست در دستان باران بهار شاخه‌های خشک هم گل می‌کنند
دسته زنبورها شادند چون خوب از شهدش تناول می‌کنند
کارهای خوب هم، چون دانه‌ای با شکیبایی ما گل می‌دهد
عطر و زیبایی گل‌ها بعد از آن توی دل‌ها مینشیند تا ابد
توی قرآن درسهای زندگیست یاد می‌گیرم از آن با اشتیاق
صبر خواهم کرد در هر کار خیر در پناه آیه‌های “انشقاق”
شاعر: ندبه محمدی
