بازی «خوب دیدم، خوب شنیدم، من خیلی خوب فهمیدم»

چند شی را با خود به کلاس می‌بریم. مانند: مداد، ماژیک، جا‌عینکی و… . دانش‌آموزان را به نوبت در گروه‌­های چند نفره به جلوی کلاس می‌­آوریم. مداد را به نفر اول می‌دهیم و می‌گوییم موز و دانش­‌آموزان مداد را دست‌‌به‌دست کرده و می‌گویند موز، به همین ترتیب شیء بعدی مثلاً جاعینکی را می‌دهیم و می‌گوییم بینی و مجدداً دانش­‌آموزان جاعینکی را دست‌به‌دست می‌کنند و می‌گویند بینی در نهایت وقتی همه‌ی اشیاء را با اسامی جدید یاد گرفتند معلم یک دستورالعمل را می‌گوید و دانش‌­آموزان باید آن را انجام دهند مثلاً موز را روی بینی بگذارید و یا توت فرنگی را با چسب به کیک بچسبانید، توت فرنگی را بگذار روی مداد بچسبون روی بینیت. دانش‌آموزان باید با اشیاء دستورالعمل معلم را تصور کنند و با آن ابزار اجرا کنند. خوب است در نامگذاری­ از کلماتی استفاده کنیم که دستورات آن غالب طنز پیدا کنند تا موجب نشاط بیشتر دانش‌­آموزان شود. به جهت افزایش سرعت‌­العمل باید دستورات را قبل از اجرا نوشته باشیم.