مهم‌ترین امر در آموزش سوره، خواندن آن است. آیات سوره مسد را ابتدای کلاس و هر زمانی که مناسب بود، شمرده و با نشاط می‌خوانیم. تلفظ واژه‌های این سوره برای دانش‌آموزانی که آن را نشنیده‌اند، در ابتدا ممکن است کمی دشوار باشد؛ به همین دلیل بهتر است سوره را با طمأنینه بیشتری بخوانیم و واژه‌هایش را واضح‌تر تلفظ کنیم. به هیچ وجه از دانش‌آموزان انتظار نداریم که سوره را در دفعات اولیه، دقیق و بدون اشکال بخوانند؛ همین که سوره را مکرّر بشنوند، به مرور یاد می‌گیرند. بهتر است زمان‌هایی که فعالیتی متناسب با سوره مسد انجام می‌دهیم نیز سوره را فردخوانی یا جمع خوانی کنیم. از نمونه‌های زیر هم می‌توانیم استفاده کنیم:
- دانش‌آموزان در حالی‌که دستان خود را به نشانه دندان درد به صورت گرفته‌اند، سوره را بخوانند. لازم است قبلا دندان درد و مسواک نزدن را به عنوان يک آسيب مطرح كرده باشيم.
- در حالی‌که حالت مسواک زدن به خود گرفته‌ایم از دانش‌آموزان بخواهیم سوره را با هم بخوانند.
- در حالی‌که نقش تنبلی و سستی و بلافاصله بعد از آن نقش شادابی و زرنگی را برای دانش‌آموزان بازی می‌کنیم، سوره را بخوانند. در اين حالت نيز بايد تنبلی و سستی را از قبل به عنوان چيزی كه آسيب زننده است آموزش دهيم.
- می‌توانیم خودمان سوره را برای دانش‌آموزان بخوانیم، یا یکی از دانش‌آموزان بخواند، یا ما بخوانیم و دانش‌آموزان تکرار کنند. یکی از بهترین روش‌ها نیز هم‌خوانی سوره توسط دانش‌آموزان است. در این شیوه بهتر است عبارت‌ها کوتاه باشد تا دانش‌آموزان کلاس اول به راحتی از پس تکرار آن‌ها برآیند.
- و … .
