زغال بازی

یک زغال بزرگ به دست می‌گیریم. وسط جمع دانش‌آموزان می‌مانیم و همه آن‌ها دور ما قرار می‌گیرند؛ هر دانش‌آموزی که خواست به ما نزدیک شود، زغال را به او می‌زنیم. می‌شود برای کثیف نشدن لباس‌های بچه‌ها، کاغذهای سفیدی به لباس‌شان بچسبانیم که دست زغالی خود را به آن کاغذها بزنیم؛ کاغذ سفید از این جهت که بهتر سیاهی را نشان می‌دهد؛ وگرنه از روزنامه و کاغذهای باطله هم می‌توان استفاده کرد. تنها راه در امان ماندن افراد از سیاه و زغالی شدن، دور بودن از زغال است. در این بازی، زغال و سیاهیِ آن را به عنوان آسیب معرفی می‌کنیم و همین که دانش‌آموزان بدانند هرکسی با آن کثیف و زشت می‌شود و آسیب می‌بیند کافی است. این بازی برای پایه‌های بالاتر نیز مناسب است.