در این بازی در حالی که یک توپ را در دست گرفته‌ایم، یک موقعیت مشخص را بیان کرده و با پرتاب توپ به صورت تصادفی به طرف یکی از دانش‌آموزان، او باید واکنش خود را در آن موقعیت بیان کند. مثلا می‌گوئیم: «دوستم مدادش را جا گذاشته بود، من…» و سپس توپ را به طرف یکی از بچه‌ها پرتاب می‌کنیم. او توپ را گرفته، جمله را تکمیل می‌کند؛ مثلا می‌گوید: «دوستم مدادش را جا گذاشته بود؛ من با مهربانی مدادم را به او دادم؛ یا من به او لبخند زد و مدادم را به او دادم؛ یا من به او اجازه دادم هر کدام از مدادهایم را که دوست دارد انتخاب کند و …» سپس توپ را به سمت ما باز می‌گرداند و ما آن را برای نفر دوم پرتاب می‌کنیم. الزامی به تکراری نبودن پاسخ‌ها نیست؛ اما بهتر است جمله‌ای را بیان کنیم که واکنش‌های خوب متنوعی در کلاس بیان شود. اگر این بازی را در یک فضای بزرگ انجام بدهیم می‌توانیم از دانش‌آموزان بخواهیم به طور پراکنده در محوطه بایستند و به جای اینکه توپ را برای ما بازگردانند، به صورت تصادفی آن را برای یکی از دوستانشان پرتاب کنند. بازی را تا جائی ادامه می‌دهیم که همه حداقل یک بار در آن شرکت کرده باشند.
