رفتن به نمازخانه یا مسجد

می‌توانیم دانش‌آموزان را به عنوان یاری در برگزاری نماز جماعت به نمازخانه ببریم. حتی با انداختن یک زیرانداز در حیاط مدرسه، می‌توانیم شرایط برپایی نماز جماعت را فراهم کنیم که می‌تواند برای بچه‌ها جذاب‌تر هم باشد. دانش‌آموزان در حین رفتن به نمازخانه و آماده شدن برای نماز سوره نصر می‌خوانند، یا شعارهای سوره نصر را می‌دهند یا شعر «جاری کنم لبخندها را» یا شعر دیگری با موضوع نماز می‌خوانند.

اگر امکانش وجود داشته باشد خوب است بچه‌ها را به مسجد محل ببریم و بچه‌ها در راه مسجد، سوره نصر، یا شعار، سرود یا شعرشان را بخوانند. در این صورت لازم است از قبل با بزرگترهای مسجد هماهنگ شود که صدا و گفتگوی کودکان در آنجا اهالی مسجد را اذیت نکند. کمک گرفتن از مسجدی‌ها برای تشویق کودکان، سبب ارتباط‌گیری آنها با کوچکترها می‌شود و حسی از افتخار و نشاط را به بچه‌ها می‌دهد. بهتر است هنگام برپایی نمازهای جماعت، دانش‌آموزان را به مسجد نبریم. قبل از نماز و یا بعد از آن که محیط مسجد خلوت‌تر است و کودکان آزادی عمل بیشتری دارند، زمان مناسب‌تری برای این برنامه‌است. اگر هم در زمان نماز جماعت بچه‌ها را به مسجد بردیم، خواندن فقط یک نماز به جماعت برای آنها کافی است؛ بیش از این ممکن است کودک را خسته و دلزده کند. بهتر است یک خوراکی نیز از قبل تهیه کنیم که توسط امام جماعت به کودکان داده شود یا خودمان هنگام برگشتن از مسجد به آنها بدهیم.